MIĘSO KURZE



Wiadomo, że już dwa miliony lat temu afrykańskie hominidy żywiły się między innymi drobiem. Nasi przodkowie sprzed 150 tys. lat byli wielbicielami drobiu - dowodzą tego badania przeprowadzone w jednej z jaskiń w Hiszpanii. O wynikach tych znalezisk informowało "Discovery". 202 kości należące do kaczek z rodzaju Aythya odkryli archeolodzy w jaskini Bolomor w Hiszpanii. Znalezisko pochodziło sprzed 150 tys. lat. Badania pokazują, że udomowienie ptaków rozpoczęto już ponad 10 000 lat temu w junglach Tajlandii, Wietnamu i Azji Południowo-Wschodniej. Kury są najbardziej rozpowszechnionymi zwierzętami domowymi, jest więcej na świecie niż jakichkolwiek innych gatunków ptaków. Ludzie hodują kury przede wszystkim jako źródło pożywienia, spożywane jest ich mięso oraz jaja. Drób w porównaniu do zwierząt rzeźnych odznacza się soczystością i kruchością. Po obróbce cieplnej bardzo ładnie pachnie, a jego smak staje się słodkawy. W odróżnieniu do wołowiny ma znacznie delikatniejszą strukturę tkanek, dzięki czemu nie jest twarde i łatwo się je kroi. W porównaniu z mięsem wołowym i wieprzowym mięso drobiowe ma wyższą zawartość pełnowartościowego, łatwo przyswajanego przez organizm białka z kompletem niezbędnych aminokwasów. Posiada niższy udział kolagenu (białka niepełnowartościowego). Zawiera mniej tłuszczu, w związku z tym ma niższą wartość energetyczną. (Wieprzowina ma niemal 5 x więcej tłuszczu, a wołowina 2 x więcej niż mięso kurczęce). Ma wysoką zawartość cynku, magnezu, potasu oraz witamin z grupy B, zwiększających zdolność organizmu do pobierania energii z pożywienia i wzmacniających układ odpornościowy. Dodatkowo dostarcza naszemu organizmowi koenzym Q10 - jeden z najsilniejszych antyutleniaczy, spowalniający procesy starzenia. Drób zawiera także więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza linolowego, którego nasz organizm samodzielnie nie wytwarza. Niższa zawartość tłuszczu wpływa na mniejszą kaloryczność. Porcja 100 g piersi kurczaka bez skóry dostarcza zaledwie 99 kcal (i tylko 15 g tłuszczu). Ta sama ilość szynki wieprzowej to aż 260 kcal.

Mięso drobiowe jest idealną propozycją dla osób:

  • które chcą pozostać fit, spożywać potrawy lekkie
  • pozostających na diecie bezglutenowej
  • preferujących produkty o niskiej zawartości tłuszczu, które wpływają pozytywnie na serce
  • lubiących dania lekko przyswajalne
  • chcących podnieść odporność swojego organizmu i poprawić stan skóry (ze względu na to, iż to dobre źródło cynku
  • dbających o swój układ nerwowy (znaczna zawartość witaminy PP tj. niacyny)
  • dbających o swój przewód pokarmowy (Niacyna usuwa nadmiar złego cholesterolu z tętnic)




MIĘSO KACZE



Kaczka jest symbolem dobrego smaku i... bogactwa, dlatego jeśli chcemy zabłysnąć w towarzystwie, warto na obiad podać właśnie kaczkę. Z jabłkami stała się symbolem polskiej kuchni, a w pięciu smakach (danie z kuchni chińskiej) to numer pięć ze 100 najsłynniejszych przepisów świata.
Mięso z kaczki można spotkać także w żydowskim kuglu – babce ziemniaczanej pieczonej z cebulką i w słynącej z wykwintności kuchni francuskiej – po burgundzku (nadziewaną kawałkami jabłka, selera, pomarańczy i podsmażaną cebulą z boczkiem, duszoną w czerwonym winie).
Za potrawami z kaczego mięsa przepadali już starożytni Rzymianie. Uważali oni, że ma właściwości lecznicze.
W 2006 roku Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi wpisało „Kaczkę po pomorsku” na listę produktów tradycyjnych. To potrawa kaszubska – kaczka nadziewana farszem z wieprzowiny. O popularności kaczki na Kaszubach świadczy fakt, że jest ona tam drugim hodowanym ptakiem domowym (po gęsi).Potrawa pojawiała się na kaszubskich stołach wyłącznie przy okazji świąt, a że bywała nie tylko głównym daniem, ale często również przekąską, pozbawiano ją kości i podawano na zimno, pokrojoną w plastry. Najpopularniejszym gatunkiem w Polsce jest kaczka Pekin. Dostępna jest także Barbarie – premium wśród kaczek. Ptaki chowane są w kameralnych fermach, m.in. w czystym ekologicznie regionie Podlasia oraz karmione paszami z dodatkiem zboża.

Dziś w restauracjach podaje się np. carpaccio z kaczki, piersi z kaczki w sosie malinowym, czy dziką kaczkę w staropolskim sosie śmietanowym. Kacze mięso jest ciemne i kruche, wykwintne i sycące. Oprócz walorów smakowych, ma bardzo korzystne właściwości dietetyczne i zdrowotne. Dania z kaczki są polecane dla osób z obniżoną odpornością, gdyż mięso zawiera dużo białka, fosfor, żelazo, magnez, potas, sód oraz witaminy z grupy A, B, E. Podobnie jak inne produkty drobiowe, charakteryzuje się wysoką zawartością białka. Dzięki temu jest lekkostrawne i łatwo przyswajalne.
To prawda, że mięso kaczki jest tłuste (100 gram to 240 kcal), ale na jego nadmiar kucharze mają sposób: tłuste kaczki podczas pieczenia należy obficie polewać wodą, aby po jej odparowaniu piekły się we własnym tłuszczu.

Tłuszcz kaczki należy do najzdrowszych. Jedna jego łyżeczka zawiera ok. 6 g jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, 4 g nasyconych kwasów tłuszczowych i 1,6 g wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Tłuszcz skoncentrowany jest pod skórką i łatwo się go pozbyć. Kaczka jest szczególnie polecana dla osób chcących podnieść swoją odporność, spożywać dania łatwo przyswajalne, niskokaloryczne o niskiej zawartości cholesterolu (w porównaniu z innymi mięsami).



MIĘSO GĘSIE



W Polce hodowla gęsi rozkręciła się w XVII wieku, ale potentatem staliśmy się dopiero ok. wieku XIX. Obecnie Polska jest największym hodowcą i producentem gęsi w całej Europie. Mięso z polskich gęsi uważanie jest za markowe, najwyższej jakości. To produkt delikatesowy, smakowity, a przede wszystkim zaliczany do zdrowej żywności. Polskie gęsi uchodzą za niesłychanie ekologiczne - całe życie spędzają na pastwiskach, nie są produkowane na masową skalę w warunkach fermowych. Karmione są niemal wyłącznie paszami zielonymi, a w ostatnich kilkunastu tygodniach także owsem.
Mięso gęsi jest jednym z najzdrowszych. Charakteryzuje je wysoki udział białka oraz łatwo przyswajalnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. To bogate źródło pełnowartościowego białka, witamin A, z grupy B oraz E, a także mikroelementów – żelaza, magnezu, fosforu, wapnia, cynku. Gęsina zawiera też wyjątkowo mało tłuszczu – do 5%. Tłuszcz (powinien być jasnożółty i zwarty; nie należy go wyrzucać). To także rarytas – stopiony można długo przechowywać i używać do pieczenia innych mięs, warzyw lub ziemniaków.

Dietetycy zalecają je do spożycia osobom ze schorzeniami naczyniowo-sercowymi (Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych, kwasu omega-3 i omega-6 pozytywnie wpływa na obniżenie poziomu złego cholesterolu (LDL) we krwi).
Przybliżona wartość kaloryczna 100g tuszki gęsi owsianej wyliczona na podstawie zawartości białka i tłuszczu wynosi około 99-137kcal, stąd warto aby gęsiną zainteresowały się osoby odchudzające się i dbające o linię. Mięso gęsi ma także właściwości antynowotworowe.

Warto zwrócić uwagę, że ekologiczny sposób hodowli zapewnia brak sztucznych barwników i środków chemicznych w mięsie.
W medycynie ludowej gęsinie przypisuje się też właściwości rozgrzewające, wzmacniające i… poprawiające nastrój. Gęsim tłuszczem nacierano ciała osłabionych chorobą, by wyczerpanemu organizmowi przywrócić energię.
Podobno znakomicie działa jako maść na otarcia, likwiduje opuchliznę oraz „wyciąga” chorobę z organizmu.
Tłuszcz gęsi uznaje się za afrodyzjak.



MIĘSO INDYCZE



W Polsce indyki pojawiały się najprawdopodobniej około 1560 roku. Indyk był początkowo mieszkańcem tylko szlacheckich folwarków. Był to ptak rzadki i cenny. Początkowo zdobił raczej magnackie i biskupie parki oraz ogrody niż stoły. Mięso indycze jest mięsem białym, drobno włóknistym, czyli kruchym, każdy element z indyka ma nieco inne walory smakowe. Najpopularniejsze jest mięso z piersi indyka - jasne, ubogie w tłuszcz, bogate w łatwo przyswajalne białko. Mniej znanym elementem indyka jest udziec i podudzia - te mają znacznie ciemniejszą barwę, bardziej wyrazisty smak i mniej kruchą konsystencję niż pierś. Warto wiedzieć, że ciemne mięso z uda zawiera więcej żelaza i cynku niż jasne mięso z piersi. Skrzydła z indyka są idealne jako mięsna baza do zup. Nietłuste nadają zupom delikatnie mięsny smak Mięso z indyka słynie ze swoich walorów zdrowotnych.

Ze względu na niską zawartość tłuszczu i dużą zawartość białka, które posiada unikalny skład aminokwasów jest łatwo przyswajalne i lekkostrawne. Białko obecne w mięsie drobiowym jest białkiem pełnowartościowym. Obróbka termiczna (gotowanie, smażenie, pieczenie) mięsa indyczego nie powoduje obniżenia wartości odżywczej obecnego w nim białka.
Trudno o bardziej dietetyczne mięso. Kotlet z piersi indyka ważący 150 g to tylko 126 kcal

Zawiera ważne mikroelementy:

  • fosfor - regulujący gospodarkę wodną;
  • potas - odpowiedzialny za sprawność kośćca, uwalnianie energii i wchłanianie składników odżywczych;
  • magnez - wspomagający dotlenienie komórek;
  • żelazo oraz cynk, który wspiera system immunologiczny i reguluje zmysł smaku.

Mięso indycze zawiera również znaczne ilości witamin z grupy B: niacynę, ryboflawinę i tiaminę, niezbędnych do wzrostu.

Dietetycy zalecają je do spożycia przez:

  • małe dzieci,
  • kobiety ciężarne i karmiące,
  • rekonwalescentów, osoby starsze,
  • osoby odchudzające się
  • osoby cierpiące na miażdżycę, otyłość, nadciśnienie, cukrzycę
  • polecane jest przy dietach antyalergicznych i niskokalorycznych oraz przy dietach odchudzających.

Jeśli uprawiasz sport, koniecznym składnikiem Twojej diety powinno być pełnowartościowe białko pochodzące z chudego mięsa drobiowego. To ono przyczynia się do rozbudowy masy mięśniowej oraz odnowy komórek organizmu. Mięso drobiowe zalecane jest przy zwiększonym wysiłku fizycznym, nie tylko profesjonalnym sportowcom, ale także amatorom uprawiającym jakąś aktywność. Osobom ćwiczącym zaleca się spożywanie na dobę 2–3 g białka na kilogram masy ciała.